chabazie czyli Saga o Kominku: Własny dach nad głową i Nimfa Błotna :D

Dzień Dziecka w tym roku był nieco "rozwleczony".
Pierwsze prezenty Ora otrzymała już dzień przed. I to jakie! od Babci Wandy dostała kartonowy domek do składania, mieszkania i malowania. Dziki szał po prostu :D
Najpierw nie chciała dać Przemkowi go złożyć, bo naturalnie koniecznie musiała bawić się kartonem już, teraz, natychmiast.

Inżynierowie podczas pracy.

Obrady za zamkniętymi drzwiami.

Panienka z okienka ;)

Wejść drzwiami, wyjść oknem.

Aurora wpadła w szał. Wchodziła i wychodziła (różnymi drogami). Wprowadziła do domku niemal wszystkie swoje zabawki, po czym wyrzuciła je oknem. Robiła akuku i testowała wytrzymałość okiennic.
Tata wymyślił Dziecku zabawę w bankomat, mianowicie uznał, że szczelina podklamkowa idealnie nadaje się do wciskania weń karty (rabatowej, z jednego sklepu na r). Więc przez pół godziny Orka wciskała kartę przez drzwi (z wewnątrz), a On podawał ją Jej przez okno. I tak w kółko.
Dziewczę dla odmiany wymyśliło zabawę w trzęsienie ziemi, mianowicie podnosiło domek lekko do góry i puszczało, a kiedy robił "bam" zaśmiewało się do rozpuku :D.
W obawie o całość domostwa Tatko własnym sumptem dorobił kartonową podłogę. Teraz (korzystając z dobrodziejstw aury) posesja rezyduje na tarasie.

Dzidzioła dostała też ustrojstwo do puszczania baniek. Tatko zademonstrował. Młoda przejęła inicjatywę rozchlapując połowę płynu, wylewając resztę i (jako efekt uboczny) uzyskując, ku swojej radości, kilka bań. Następnie machinę przejął ojczulek, a Dzieć ganiał za bańkami. Najpierw w celach niszczycielskich, potem wykrzykując "Am!" z zamiarami kulinarnymi. Jak jakąś złapała na język to się krzywiła i domagała następnej.

A Dwa dni później rozpoczęłyśmy malowanie domostwa. Orka, wcześniej nie będąca miłośniczką farbek, teraz domaga się ich minimum raz dziennie.

Jeszcze nie gotowe!

W sam właściwy Dzień Dziecka byliśmy na imprezie urodzinowo-imieninowo-Dnio Matkowo-Dnio Dzieciowej u mojej Mamy.

Aurora została wybawiona do imentu przez Babcię, Dziadka, Ciotkę, Wujka, Ciotkę Prababcię i królika. Z naciskiem na królika, którego namiętnie ścigała. Głaskała. Próbowała poić. I zanosiła mu pluszowego królika do legowiska.

Od Ujka Dajka i Cioci Ali Dzięcielina dostała Leniwego Słonia. Nazwany (po Chrzestnym) Stefanem, został obdarzony wieeeelkim dziewczęcym afektem. Ora domaga się motania go Jej w chuście. Jedynym mankamentem jest to, że nie mieści się do torebki.

Od nas Córa dostała basen. Nie z tych całkiem olbrzymich, ale pływać sama da radę, a i my się zamoczymy :D Co prawda pogoda na zmianę z czasem jeszcze nie pozwoliły nam go przetestować, ale w ramach przygotowań poszłyśmy niedawno z Dziewczęciem oraz Julią, Antkiem i Florentynką nad Płonię.

Ora nie byłaby Córką swej Matki, gdyby przepuściła okazję do zamoczenia. Nóg. Tupała w wodzie, chlapała stopami i rączkami, moczyła sobie buzię, brodziła jak czapla. Potem pupy, kiedy wdzięcznie plasnęła na zadek w najbardziej zamulonym miejscu. A w końcu prawie całej siebie, kiedy już uwolniłam Ją z odzienia, pozostawiając w pampku, kapelucie i kremie. Po pluskała się, wytarzała (dosłownie!) w piasku. Zjechała kilkakrotnie na pupie po pochyłym, miejscami piaszczystym, miejscami trawiastym brzegu i z ledwością dała się namówić na powrót do domu.