Poranne nucenie

Przemko już wyszedł do pracy. Obok Ora posapuje cichutko przez sen. Zza okna dochodzą przytłumione odgłosy wstającego dnia. Przez rolety i firanki przenika jego łagodny, delikatny blask. Leżę jeszcze chwilę w pościeli. Czuję na skórze jej dotyk. Jest mi taaaaaaaaaaaaaaaaaaak dobrze :)
Ora otwiera  oczy. Patrzy na mnie. "Mleko." - ordynuje zaspanym głosem i turla się w moją stronę. Podaję Jej pierś. Wtula się we mnie, przewraca z rozkoszy oczyma, wzdycha z lubością i znów zasypia, smyrając mnie łapką po twarzy.


Porusza się już częściej na nóżkach, niż w jakikolwiek inny sposób. Mówi prawie wszystko.

Ostatnio w kąpieli Tato bawi się z Nią w "Plum!", co polega na wylaniu wody z kubeczka najpierw na głowę Tatki (Plum!), a potem na głowę Orki (Plum!). Wczoraj na spacerze przyglądałyśmy się kaczkom na Płoni i po głębokim namyśle Dziewczę orzekło, że one też "Pum!". Genialna bestyjka ;)

 Do śpiewu dołącza elementy choreografii.

Oznajmia, kiedy jest głodna "nie na mleko".

Minęła Jej trauma białego fartucha. Dała sobie bezproblemowo zbadać oczy (nadal lekkie plusy). Sama domaga się mycia zębów, zwłaszcza, kiedy robimy to przed lustrem.

Uwielbia (niestety) telewizor. Jak tylko dojrzy gdzieś włączony (u Babć, cioć, itp. albo jak rodzice coś chcą obejrzeć) wpatruje się jak sroka w gnat.

Znów urosła, w dodatku ostrzygliśmy Ją i wygląda jak całkiem poważna Dziewczynka, a nie Dzidziołek Mój Maleńki, chlip!

Tweet

Pin It Now!