Panika, egzorcyzmy i... i nic więcej

Młoda dalej kaszle. Nie ma kataru, nie ma gorączki, ani innych zielonych objawów, tylko pokasłuje.
Chlustanie jakby ustało. Ale ulewa (lekko) dalej niemal po każdym posiłku.  I jeszcze przy wieczornym karmieniu płacze z mlekopodajką w pyszczku. Ja się zastrzelę.

Boję się, że ją boli, że podrażnia sobie przełyk i że będą jej wpychać rurę do żołądka. Łamie mi ważne organy, jak płacze, ale usiłuje się do nas uśmiechać w tym samym momencie.

A dziś w nocy myślałam, że przepowiednie anonima się sprawdziły ;) Moje dziecię odłożone po jedzeniu wygięło się w cudny mostek (bałam się, że kark sobie skręci zupełnie samodzielnie), zaczęło przebierać kończynami jak wiatrak oraz dawać dźwiękowe wyrazy piekielnego niezadowolenia. Jedyne co ją różniło od scen z "Egzorcysty", to fakt, że wyginała się w prawo jakby, a nie do góry. Najpierw przekręciła się trochę wokół osi, po czym myk - i już leżała na boku. Ale to absolutnie nie ukoiło diabelnej złości. Wściekała się coraz bardziej, póki nie pomogłam jej przekulać się na brzuch. Dopiero to zaspokoiło jej potrzebę zmiany perspektywy. Pokontemplowawszy chwilę ścianę Dziecię z wdziękiem i gracją przewróciło się na lewy bok i poszło grzecznie lulu ba.

A Tato cały ten popis smacznie przespał :D:D:D

P.S. I głosujcie nadal na chabazie:

SMS o treści A00216 
(0 to zero :) ) 

Na numer 7122 

 (koszt: 1,23zł)

Tweet

Pin It Now!